Bir kış gecesi, hava bembeyaz, sisli
Sırtımda bıçak yaraları, ruhum yorgun
İnsanlar geçip gidiyor yanımdan, gizemli
Hepsi yaralı ben gibi ama, hiç biri belli etmiyor kendini
Ben anlıyorum ama, ben de onlar gibiyim
Delik deşik bir beden, yorgun bir ruh
Karmakarışık dalgın bir zihin
Ufuklar kapalı, önümde sisler var
Sırtımda bıçak izleri, yüreğimde yangınlar
Salıveresim gelir, bu diyardan çekip gidesim
O'na kavuşup huzura eresim gelir
Ama O istemeden gidemem ki buralardan
Üstelik çok gencim ama O benim hep destekçim
"Sen yaşa, yaralandıkça ben saracağım
Dayan, o kudreti ben sana verdim"diyor bana
Verdin ama yaralarım ağır
Canım acıyor ruhum secde ediyor sana
Ya al bedenimden çek kurtar beni
Ya da bu kadar ağır sınama beni
Biliyorum, hepsinin üstesinden gelirim
Biliyorum, sensin en büyük destekçim
Beni de insan olarak yarattın
Ben de zevk-i safa, keyif isterim
Ya al benden bu ciddiyeti, takmayayım Dünya'nın geçici derdini.
Ya da bir ışık tut istikbalime, mükafatımı göreyim, acıları gülerek yeneyim.
Kayıt Tarihi : 15.1.2018 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!