Sabah okula giderken koşarcasına,
Sanki bir an önce bitsin der gibi...
Hızla geçip gidersin dükkan önlerinden
Sağa sola bakmadan...
Umut taneleri köz olmuşken içindeki kuytuda
Yeni yaşanmışlıklar istersin,
Kafanda binbir çeşit soruyla...
Bazen bir durak yalnızlığı sarar etrafını
Daha doğrusu sen öyle sanırsın
Akşamın karanlığı çöktüğünde odana,
Yatağından tavana bakarak hayaller kurduğunda
Ve sonra döndüğünde gerçeğe
Hayallerin bittiğinde yani
Sinsi bir sinir kaplar bedenini
Nefes bile almak istemezsin
En son raddeye geldin mi herşey için
İster korku, ister mantık de veya bir anne
Nasıl tarif edersen işte...
Kamyon freni gibi durdurur seni
İster iman de ister vicdan, tarifi sende...
Bilmez misin oysa,
Hayaller gerçekleştirilmek içindir.
O an yaşadığın hayal değil, hakikattir.
Seni ona götürecek olan harcadığın çaba ve sürattir.
Aç aklının kapılarını!
Evcil bir hayvan hırsıyla koruduğun sinirin yerine
Azmi ve kararlılığı al içeriye
Unutma! Senin, sadece senin o kapılarını açtığın hazine...
Kasım 2007
Konya
Kayıt Tarihi : 8.5.2008 00:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!