Gençlik Şiiri - Kemal Tekir

İnsanların başında,
Kavak yeli estiren,
Fırtınalı,stresli,çelişkili bir dönem.
Bütün gençler kendini,
Görür kainatın merkezi gibi.
Kabullenmese de kendisi,
Dikkat çeker bencilliği.
Aniden biter bazen,
En tutkulu sevgileri.
Bazen toplumsal yaşarlar,
Bazen soyutlanırlar.
Seçtikleri bir lidere,
Bazen körü körüne bağlanırlar.
Bazen de baş kaldırırlar,
Her türlü yasal otoriteye.
Bazen materyalisttirler,
Bazen idealisttirler.
Bazıları genç yaşta,
Atılır çalışma hayatına.
Bazıları baba parasıyla,
Atarlar bol bol fiyaka.
Diğer insanlara karşı,
Bazen kaba davranırlar,
Küstah,saldırgan olurlar.
İyimserlikle kötümserlik arasında,
Gelgit yaşarlar sık sıkta.
Bazen çalışkan olurlar,
Bazen çok tembel olurlar.
Zıt kutuplar arasında,
Büyük gelgitlerden sonra,
Kimi olgunlaşarak,
Kimi inatlaşarak,
Katılırlar topluma.