Gençlik bir rüzgardır uğrarda geçer
Beklenmeyen birgün sam yeli eser
O güzel günlerin gözünde tüter
Teker teker kopar ömür yaprağı
Hazanda istersin bahara koşmak
Ne çare yüzüne iner bir yaşmak
Sormaz gelir sana bir hat buruşmak
Viraneye döner gençliğin bağı
Eser sanada birgün hazanla rüzgar
Gençliği koparıp elinden atar
Sadece resimler kalır yadigar
Gider gelmez artık gençliğin çağı
O saçlarda olur birgün tarumar
O yeşil gözlere topraklar dolar
O nazik tenide bir beze sarar
Atarlar üstüne kara toprağı
Hani o on, yirmi, otuzbeş yaşı
Süzülür gözleri dökülür yaşı
Son istasyon olan musalla taşı
Topraktır insanın en son durağı
(İstanbul, 15.Mart.1963)
Nazife ŞenerKayıt Tarihi : 19.5.2006 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazife Şener](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/19/genclik-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!