Gençlik Şiiri - Yavuz Selim Balcıoğlu

Hayallerin uçup gittiği hayatın şafağında,
Altın ışıkla yıkanan bir gençlik krallığı,
Umutların boşa çıktığı bir vaatler dünyası,
Uçsuz bucaksız bir deniz gibi yalnız bir yolculuk.

Gözleri açık, güneşi kovalarlar,
Henüz bükülmemiş bir milyon hikaye,
Kahkahaları yankılanıyor, bir senfoni gibi,
Masumiyet ve saf uyum içinde.

Sonsuz gökyüzü boyunca,
Kalpleri yükten kurtulur, süzülür ve yükselirler,
Bozulmamış bir tuval, parlak bir palet,
Gençliğin renkleri sonsuz ışığı boyar.

Kurulan dostluklarda ve paylaşılan sırlarda,
Keşfetmenin sevinci, gönüllerde,
Aşkın ilk öpücüğünün acı tatlı tadı,
Uçurumda bir kor tutuştu.

Ama gençlik, geçici ve şefkatli bir lütuf,
Her yüzde izini bırakır,
Zamanın kumları, kararsız bir arkadaş,
Mevsimler sona ererken.

Yine de alacakaranlıkta, anılar parlarken,
Bir gençlik kıvılcımı her zaman gösterilecek,
Çünkü kalpte diri kalır,
Gelişme arzusunun bir kanıtı.