Gençlik Şiiri - Mustafa Sabri Ertuğ

Bir gittin bir daha dönmedin geri
Ne çok özlüyorum senli günleri
Unuttun bana verdiğin sözleri
Sen de mi çarkettin sen de mi gençlik
Ne çabuk terkettin sen beni gençlik

Sana kal demedim ilanihaye
Ne izin istedin ne de müsaade
Azcık dur gidersin acelen niye
Gözümü korkuttun gözümü gençlik

Bazen yeni bir aşk arefesinde
Bazen biten bir aşkın ertesinde
Uzaklaştın benden her keresinde
Bırakıpta gittin sen beni gençlik

Tüm anılar bende daha dün gibi
Taptaze duruyor gördüğün gibi
Bahtıma karalar sürdüğün gibi
Saçımı ak ettin öylemi gençlik

İçinde olduğum şu hazin durum
Düştünmü çıkılmaz dipsiz uçurum
Cevapsız kalıyor sana her sorum
Hem seni tükettin hem beni gençlik

Ne anılar saklar bilirsin senden
Şimdi gönül diye bildiğim zindan
Kim bilir kimlerin bedduasından
Hepsini hakettin hepsini gençlik

Şimdi gah bugünde gah mazideyim
Meçhul yarınların ümidindeyim
Çok vefasız çıktın sana ne diyim
Bölük pörçük ettin sen beni gençlik

Çizen böyle çizmiş kader yolumu
Özlüyorum eski mutluluğumu
Benim anılarla avunduğumu
Sonunda farkettin değil mi gençlik

Bir zaman aklımı çalmıştı sihri
Şimdi yakar oldu sinemi kahrı
Adına sevda denilen zehri
Gönlüme zerkettin değil mi gençlik

Şimdi gönül sensiz yaslı kederli
Gözlerim kapalı dilim mühürlü
Eşi görülmemiş envai türlü
Acıya garkettin sen beni gençlik

Saçlarım bembeyaz bel iki büklüm
Gönlümde her daim bir soğuk iklim
Yaptığın hesaba ermedi aklım
Yaşımı kırk ettin yirmiydi gençlik