durmadan hikayesini yazıyoruz hayatın.
sahilde ki en küçük taşa, çalılıklar arasında ki küçük fidana, duraklarda ki ilan levhalarına...
aldırman yenilgilere, üzülmeden yalnızlıklara.
koskoca kalabalıkta azınlık olmalara...
biliyoruz ki azınlık olmak, yüreğimizin doluluğuna engel olamaz.
her kötü ve umutsuz söze bir cevaptır inancımız. sayfaları karıştırırken merakla okuduğumuz kitabın sözleriyle şahlanıyoruz.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
O azınlık olmalardan, çoğunluk olmalara geçmek için zamanında esen fıırtınalara öylesine kapadık ki kapımızı-penceremizi...
Gençliğimizin ders notları, doğru başlık, ilginç çalışma...
Ama ders alınabilmesi kaydı ile elbette ..
Kutluyorum çalışmanızı sevgili Ulvi Koçu ....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta