Kaçamıyoruz bize yazılan gerçeklerden.
Hiçbir kilometre gidişi çare değil kayıplara.
Ne de uzak saydığımız yollar bir anlam hayatımıza.
Kapatılan sayfaları açmaya kalkıyoruz onca zaman ve onca mekandan sonra; korkmadan, yılmadan. Öyle arayışlarda, öyle yok oluşlardaydık ki bir hesabı yoktu bunların.
Yitirilen şeylerin, belki bir umut diyerek yeniden kazanılmasına adadık yirmili yaşlarımızı.
Yinede bilemezdik; on beşli, on altılı yaşların koca bir ömre neden olacak yoksulluğunu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yazınsal olduğu ölçüde gerçek;gerçek olduğu ölçüde yazınsal...
Bu iç içelik içinde yaslandırılmış kroniğe tüm sözcükler.
Okumak bir emektir.
Bu özen,okumaya değiyordu.
Kutluyorum
Erdemle.Işıkla.
yazilmis olan bùtûn harfler, dile getirilmis her kelime ve kurulmus onca cûmle gerçegin ta kendisini yansitmis.
tebrikler ....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta