olmadı hayat! ne yapsak, ne etsek bir barışamadık senle. uçan kuşların, akan suların, mavi göğünle bile anlaşamadık. aramızı açan uçurumların vahşetinde büyüttük koca işkenceleri. kaybolmak ne diye dolaşırken dünyayı, hakikati yaşayarak gördük...
olmadı hayat! yağmurunla, rüzgarınla üstümüze geldin hep. söylediğimiz sözler, eylemlerimiz yetmedi gönlünü almaya. bir gülmedin yüzümüze. bir tebessüm bir umut vermedin.ellerimize kelepçe, ayaklarımıza pranga, dilimize kilit vurdun. bin çabaya bir emek; bize senden haram. her şiirin tutsak akşamların ağlayış bekçisi. türküler anayasayı ihlal...
olmadı hayat! didindik senin için. çocukuğumuzu, gençliğimizi verdik. serden,yaradan vazgectik. lise sıralarında ceketimizi, üniversite de kitaplarımızı attık. yorgunluğumuzun birikintisinde can arkadaşları soluksuzca yitirdik...
geri dönemedik hayat! bir daha baştan başlamayı, umutlar dağıtmayı cok istedik. yüreklerinden güneş saçan cocukları, artık ağlamayan anaları özledik. barışı istedik, kardeşliği eşitliği...
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Evet Sevgili Şair arkadaşım, 'olmadı hayat, olmadı..' Çok yalın ve içten bir anlatımla yansıttmışsın yaşadıklarımızı ve öyle genelini içine almışkı siirin ben de kendimi buldum belki bir çokları gibi...Bu yazdıklarına yakın duygularla yıllar önce yazdığım bir şiirimi hatırlattın bana bu yazdıkların.. Sevgi ve saygılarımı sunar, siirin ve mücadelenin hep devrimci duygular ile dimdik, onurlu bir kişilik ile devam etmesi dileğimle..
senin gibi olamadık ey mutluluk
biz adamakıllı hüzündük
seni sana soramadım kendimde ey mutluluk
sevgiyi sevgi tadında ömrümüzce yaşamadık
doğru çizgiyi tutturamadık açıkçası
ne aşkın, ne de buna benzer duyguların
özüne inip, sarıp sarmalamadık
düşlere emanet ettik yaşanacak her şeyi
en güzelim sevdalarım kanar içimde
kelebeğin kanadı hafifliğince değmedi
mutluluğun gölgesi bile..
elde-avuçta ne varsa kaybettik
bulacakmış gibi boşuna aradık
sonra vurulduk bir yalnızlık zırhıyla
bütün vakitler böyle yalnızız
ve korkak..
ürkek ve silik..
selamladık ardı sıra gelen
iğretili günleri
-merhaba- dedim, ey hüzün
ben hep seninleyim
İzmit / 05.06.2000
Cafer Taşkın
YÜREGİNE SAGLIK TEBRİKLER CAN
'Gençliğimize gözdağı veriyordu' diyor BRECHT.
Devrimci ve demokrat bir gencin dünyaya sitemini öyle güzel dilegetirmişsin ki kardeşim...
Hele Erzurum'u iyi bilen bir adam olarak; üniversite de bir avuç olduğunuzu, mürit kalabalıklarının arasında BİREY kalmanın ne kadar acı olduğunu anlıyorum.
Ama Türkiye Erzurum değil; dünya Türkiye değil. Ve düşünen, bağımsız bir insan olmak; umut etmek için en iyi nedendir.
'Acıya acıya acınacak hale gelmemek lazım' der eski bir yazar.
Sen tüm umudunla gülümse hayata, direnişini; yaşıyoruz çok şükür der gibi yap. Para da kazan. Ayakta kal kapitalist düzende. Ama ruhunu da kaybetme.
Bir gün çocukların olacak. Onlara öğret birey olmayı ve örgütlü bir toplumun yararlarını. Bir bakarsın onlar umut olurlar sevgili ülkemize.
Seni ve yazdığın harika kelimeleri sevgi ve saygıyla kucaklıyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta