Gençliğimiz Şiiri - Fahri Bulut

GENÇLİĞİMİZ
Gençliğimiz gündeme, gelse hüzün çöküyor,
Gözlerimiz yaşlanıp, yere yağmur döküyor,
Gerçekten gençliğimiz, sultanlık imiş meğer,
Sarı, siyah saçları, bukle bukle örerdik,
Sevda çeken gençlerin, düşlerine girerdik.
Umutları çaldılar, bunalımlara girdik,
O güzel gençlikleri, umutlarda yitirdik.
Ben yakışıklı bir genç, sende essiz güzelken,
Bizi gören insanlar, peh peh diye överken,
Gençlik ve de güzellik, asla bitmez sanırdık.
Kıvançlanır, övünür, hem de gurur duyardık,
Yıllar geçti yaşlandık, biz bizden kaçar olduk.
Aynalara sırt döndük, artı bakamıyoruz,
Ellere al kınalar, yazık yakamıyoruz,
Masum ela gözlere, sürme çekemiyoruz.
Aynaları suçlayıp, duvarlardan kaldırdık,
Bizde olan suçları, aynalarda arardık,
O gençlik yılların da, karşısına geçerek,
Simsiyah saçımızı, tükürerek tarardık,
Terleyen bıyıkları, kıvrım kıvrım bükerdik.
Sevinç gözyaşlarını, yanaklara ekerdik.
Toz savuran yel gibi, geldi, geçli oy gençlik,
Erken ağardı saçlar, yalnızlık ve yaşlılık,
Mutsuz geçen tüm yıllar, zemheri kışı imiş…
Yalnız kalan bir insan, kendi kendini yermiş,
Ne dizlerde o derman, ne de vücutta sağlık,
Gözlerimiz de gözlük, kulaklarda kulaklık,
Gençlik, güzellik bitip, başlıyor zor yaşlılık,
Gözyaşları siliyor, ellerde birer yağlık.
Pandeminin suçunu, devlet bize buluyor,
Evlere hapsedildik, içimiz kan ağlıyor.
07.02.2021
Fahri Bulut Rızazade