Selim,yerleri tozu,duman attırdığı dönemi yaşıyordu.Önde gelecek korkusu,yoksul bir yaşam ama deli gibi çarpan bir yürek vardı.
Serde aşk,parasızlık ve bitmeyen o gençlik gururu en önde koşar adım gidiyordu.
Terör belası bir de ,kardeş kardeşi vuruyor,
Her gün bir ana ağlıyordu.Zehir oldu o yıllar,
Her gün yüzlerce ocak sönüyordu.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum