Gençliğim gitti hazan Oldu

GENÇLİĞİM GİTTİ HAZAN OLDU
Bozbundağı sis duman oldu
Gençliğim bitti gitti hezan oldu
Ömrüm gurbette acı ile doldu
Gözlerim acıyla yaşlara boğuldu

Beni Kimse aramaz sormaz oldu
Benim halimi kimse anlamaz oldu
Köyümde kimse beni tanımaz oldu
Gücüm kalmadı içim kederle doldu

Ben gurbette kaybettim gardaşı
Kınamayın dostlar akıyor gözüm yaşı
Kimse yok Evimizin kapısı kapalı
Ocağında pişmiyor yemeği aşı

Galiba Benim Özüm geçiyor
Gözlerimin ışığı feri sönüyor
Işıklar ateşler bir bir sönüyor
Her yer sessizlige bürünüyor
Belkide yolun sonu görünüyor
Yazan:Zihni DERİN  DİPİOĞLU
13/12/2020 İstanbul