Gençliğimde Yaşlılık

Günaydın!
Bir sabaha daha merhaba
Yeni mutluluklara, yeni umutlara
Hüzünlere, acılara merhaba.
İnsanliğa ve barışa hasret bir dünyaya
Sevgi dolu sözlere, mutlu bakan gözlere
Özlem duyan aşklara gönülden bir merhaba.
Bir gün daha başladı işte.
İnsanlar bir bir sokaklara döküldü
Bir koşuşturmaca aldı yürüdü
Kimi işine gücüne gidiyor
Kimide oturmuş benim gibi
Camdan geleni geçeni seyrediyor.
Neler görüyor bu gözler neler...
Neleri hatırlatıyor gördüklerim
Alıp başımı geçmişe gidiyor,
Seyyar satıcının sesiyle bugüne dönüyor,
Sonra yine eskilere dalıyorum..
Bugünün yaşam tarzına uyup
Geçmişe büyük bir özlem duyup,
Zamanın insafsızlığına boyun eğip,
Hayatımın eksik bölümlerini tamamlamaya,
Ve günü yaşamaya devam ediyorum.
Böylece;
Akşamın doyum olmaz güzelliğini görmek için
Sabahtan akşama kadar maziyle dertleşiyor
Sonunda akşamı ediyorum.
Nasıl aşkların son günü ilk günü kadar haz verirse,
Pişman olurmuyum diye düşündürürse,
Güneşte en tatlı rengiyle öyle veda ediyor biz insanlara
Bir daha göremeyebilirsin
Doya doya bak bana der gibi bir ayrılış
Ve elveda.
Gitti işte.
Gökyüzü tatlı kızıllığını kaybediyor yavaş yavaş
Tüm agırlığıyla karanlık çöküyor üzerimize
Bakıyorum kimseler kalmamış sokaklarda
Evlerinse lambaları yanıyor.
Kimi evlerin ışıkları ise sönük.
Belkide bir daha hiç yanmayacak
Düşünüyorum!
Yaşamak arzusuyla dolup taşan insanlar,
Kendi dünyalarının ışıklarını söndürüp,
Bir anda nereye kayboluyorlar?
Hayal oluyor,
Geçmişte kalıyor,
Ve
Günün birinde unutuluyorlar.
Bakıyorum yıldızlara;
Hiçbirşeye umursamazcasına bizleri seyrediyor,
Belkide
Herşeyin gerçek yüzünü bizden daha iyi biliyorlar
Yıldızlar bir yana
Gökyüzünde daha ne dünyalar var
Birde dünya içinde dünyalar var ki
Benim dünyamı da aydınlatan
Tek bir ay, tek bir yıldız, tek bir güneş var
Sen;
Beni göklere çıkaran
Bazen güldüren bazen ağlatan
Deli dolu aşkların en güzelini yaşatan sen!
Bugünümdesin,
Yarınımda olacaksın,
Yaşlılığımda da yanımdan ayrılmayacaksın.
Çünki sen
Bana yaşama gücü veren
Tek ama tek insansın....