Gençliğim Eyvah Şiiri - Mecit Aktürk

Eyer vurdum zamana, aldı beni terkine
Bir solukta ulaştık yılların ötesine...
Gençlik geride kalmış, varamadım farkına
Yaşıyorum perişan; eh işte öylesine...

Gezdiğim sokaklarda herşey bana yabancı
Gördüğüm aynalarda kendimi arıyorum
Sen de bakma yüzüme acıyarak be hancı
Geri dönüşler nerden? Göster, yalvarıyorum

Belli ki hata olmuş; baharda inecektim
Beklediğim ne kıştı; ne de bu soğuk ayaz
Gençliğime doyacak, gülüp sevinecektim
Neden her yerde kar var? Neden saçlarım beyaz?

Neden beşiğim uzak, tabutum bana yakın
Nerede misketlerim? Kumbaramı kim ç/aldı?
Nasıl düştüm ansızın kıskacına firâkın?
Gâm ile doldu gönlüm; topaç elimde kaldı

Yollarım sarpa sarmaz, güneşim hiç solmazdı
Meğer yokuş gizlenmiş hayatın düzlerinde
Belki gerçeği kabul bu kadar zor olmazdı
Bir daha yatabilsem annemin dizlerinde

Bakma öyle bîçare... bir çare bul be hancı!
Son ver bu kâbusuma, uyandır sarsa sarsa
Filmi başa saralım, dinsin içimde sancı
İnan ki vereceğim dilediğin ne varsa

"Eyvâh" ile "keşke"yi kullanmam sanıyordum
Son demin son günleri hüzüne dair demek
Azrail’in adını gülerek anıyordum
Oysa gülmek bir yana, zor şimdi gülümsemek