Sanki doludizgin küheylan gibi,
Gençliğim,son sürat geçti gitti ah!
Vurulmuş yaralı bir ceylan gibi,
Dağların ardına kaçtı gitti ah! ,
Eyvah! .
***
Gerçek sandı göz boyama sihiri,
Virâne eyledi mamur şehiri.
Altın kâse ile çıkla zehiri,
Bal şerbeti diye içti gitti ah! ,
Eyvah! .
***
Kapıldı iğvaya,yöneldi hırsa,
Fazlasıyla düşkün yaşadı fors’a.
Sağduyu adına cümle ne varsa,
Bilinçsizce bayrak açtı gitti ah! ,
Eyvah! .
***
Hayatın yaldızlı süsüne kandı,
Toz pembe rengine nasıl aldandı! .
Birden alevlendi tutuştu yandı,
Etrafa kıvılcım saçtı gitti ah! ,
Eyvah! .
***
Gayrı bu zıpırlık “yeter! ” demedi.
Bu güç,bu güzellik “biter! ” demedi.
Kâmile danışıp söz dinlemedi,
Kargayı kılavuz seçti gitti ah! ,
Eyvah! .
***
Düşünce gür saçlarına kırağı,
Hatırladı ineceği durağı.
Çaresiz topladı; tası,tarağı,
Düşkünler yurduna göçtü gitti ah! ,
Eyvah! .
Şafak Taarruzu (Şiirler)
Ahmet Süreyya DurnaKayıt Tarihi : 7.3.2007 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hatırladı ineceği durağı.
Çaresiz topladı; tası,tarağı,
Düşkünler yurduna göçtü gitti ah! ,
Eyvah! .
sevgili dostum ahmet bey, ne güzel söylemişsiniz ne güzel tam da bana göre yazıvermişsin, eline ve yüreğine sağlık.ağarttık saçı sakalı ama halen içimizde ki çocuk yaşıyor be kardeş.Bilal Esen
umurumda değil,
ölümü mutlaka yakalmam lazım !
daha vakit varken acele etmem lazım
...............selam !
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (9)