Yürüyorum, sessiz yğınlar gibi.
Yarını olmayan bir gelecekte.
Sadakatin bile satılık olduğu bu yerde ne bir ses var ne de bir seda.
Bir kedicik titriyor, sokak başında üstü ıslak mı sılak.
Bir alev düşüyor, ocaklara yürekler ısınıyor.
Bir evin çatısı çökmüş, diğerinin penceresi yok.
Yalnız bir adam yürüyor sokak ortasında, elinde bir sigara.
Kimi zaman duman oluyor uçuyor havada zaman,
Kimi zamansa ciğerlere saplanan bir bıçak.
Bu şehir ağlamaklı bu gece biraz da hüzün var serde.
Bir taka yanaşırken yosun kokan rıhtıma.
Bir ağ çekiliyor çok uzaklarda bir gemi başka bir gemiye aborda oluyor.
Sonra susuyor bu sessiz yığın ve gecenin ortasında kayboluyor gençliğim.
ALİ ÖZOĞUL
Kayıt Tarihi : 22.5.2011 22:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kuzey Rüzgarı33](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/22/gencligim-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!