**Gençliğim Şiiri - Hüseyin Sönmez

Şimdi sana uzaklardan sesleniyorum,
Bırakıp giderken beni,
Arkana dönüp bakmamıştın,
Yanıp kavrulurken yüreğim,
Bir bir erirken bedenimin
Her zerresi,
Oralı bile olmamıştın.

Oysa seninle,
Ne güzel günler deçirmiş,
El ele dolaşmış,
Herkese tepeden bakmıştık.

Yağıyorduk, esiyorduk.
Biz herşeye gülüp, geçiyorduk.
Hoyratça harcamıştık zamanı,
Doya doya yaşamıştık,
Sözde her anı,

Hiç bitmeyecek zamanı,
Avuçlarımızda yudum yudum içmiştik.
Sonra da kendimizden geçmiştik.
Biz seninle ne güzel günler
Geçirmiştik.

Ne beyazlayan saçlarımız,
Ne solgun yüzümüz,
Ne de titreyen ellerimiz vardı.

Parlayan gözlerimiz,
İddialı sözlerimiz,
Çınlatırdı her yanı,

Mazide kalan o anı,
Bitmeyen zamanı,
Hep seninle yaşamıştık.

Şimdi sana değil,
Kendime yanıyorum.
Bir zamanlar bir gençliğim
Varmış diye
Avunuyorum...