Gençliğim Şiiri - Murat Çakıroğlu 2

Savruldu sonbahar yaprağı gibi
Yerden yere düştü soldu gençliğim
Hasatı alınmış tarla misâli
Depolandı ambara doldu gençliğim

Kırık bir testiydi dolmadı gönül
Hayat azığına doymadı gönül
Bu neyin kavgası sormadı gönül
Beyhude zamana uydu gençliğim

Her gelene bir pay verildi candan
Üstüme üşüştü hepsi bir yandan
Şimdi ihtiyârlık düşmez yakamdan
Ardına bakmadan tüydü gençliğim

Koşsam da tutamam artık hınzırı
Bir terbiye edemedim muzırı
Fark etseydim peşimdeki kuzgunu
Kılavuzu sona koydu gençligim

Takvim yaprakları koparken tek tek
Halimiz bugünle olmamıştı denk
Ömür fidanıma dadandıda zenk
Kuruyup kabugu soydu gençliğim

Şimdi gözüm bekler ûkbâ atını
Teker teker aştım vuslât katını
Ayıklayıp mercimekten bitimi
Hesabı boynuma taktı gençliğim

Gönülden gönüle koydu çıkardı
Beni mâl eyledi oysa pazardı
Şimdi tezgâhında kelepir kaldı
Alana bedava saydı gençliğim

Beyaza boyadı kömür kaşımı
Zemheriye saldı garip başımı
Acımadan söktü azı dişimi
Soframdaki aşı çaldı gençliğim

Beni pîr eyledi kendini mazi
Beni yem eyledi kendini kuzu
Meledim ardından duymadı sözü
Yüce dağ ardında kaldı gençliğim

Murat Çakıroğlu