Gençliğim Şiiri - Emin Baydil

Baharın ilkinde açılan bir gül
Dalında öğrenmiş sevdayı bülbül.
Ateşine yanıp arta kalan kül,
Hasret olsun diye kapılmış yele.

Aşkı karaya vardıran ozan,
Haline yas tutup ağlıyor hazan.
Yerlere yapraklar döktüğü zaman,
Deryayı andırır çekilen çile.

Dönüp dolaşan şu mevsimler nahoş,
İçmeden bâdeyi, etmekte sarhoş.
Ağlasan yaş döküp, yalvarsan da boş,
Yerle gök işitir düşürür dile.

Sevda sevda diye, dövünüp durdum,
Başımı, ummadık taşlara vurdum.
Şimdi de kendime bir dünya kurdum,
Sırması dökülmüş aynalar...

...................................'Kan Çiçekleri'nden'