Gence Öğüt Şiiri - Güneş Davenport

bunca yıl fazla yaşamışım senden
hem de hiç dinlenmeden, duraksamadan.
çok ama çok insan tanımış,
çok ama çok gülmüş,
belki daha da çok ağlamışım.
üstelik cesurca dolanmışım evrenimde,
bolca okumuş, düşünmüş
hissetmişim yaşamı her zerrede.
nice ‘gel-git’lere dayanmışım
ve hep yeniye, hep güzele,
hep umuda uyanmışım.
yine de şu anda, şu noktada
ne kadar az bildiğimi bir bilsen!
hala en asal sorular yanıtsız.
çözememişim insanı,
gideni, kalanı, yalanı, dolanı
içimde hala, kabullenememenin isyanı.

ne önerebilirim ki sana yaşama dair?
payımıza düşen bilmecenin bir parçası sadece
yapayalnız bulacağız yerimizi, nedenimizi.
belki sadece şunu diyebilirim sana;
dilerim seçimlerinin farkında
ve olası her sonuca hazır olursun.
bilirim maddenin cazibesi çok zorlayıcı
ama n’olur heyecanın dengeli,
coşkun, evrene sorumlu olsun.