Şimdi ki aşklar nasılda önemini yitirmiş.Bir insanın gözüne bütün içtenliğimle bakabilirken, bu zamanda bunu yakalayabilmişken her dakika her saniye kandırıldığını farkedememek ne büyük bir aptallık.Bu nasıl kendinden nefret ediş.
Ah kahreden dürtü yine yakaladın beni bileğimden.Mutlu ol eskisi kadar yormadım seni.Soruyorum kendime niye dün gece ölmedim diye.Cevabı cok basitmiş...
'Şimdi tek dostum İçkim,sigaram'misali sarılıyorum tüm zararlı maddelere.Eee... kanımda kızgın bana bağırıyor akmıyacağım diye.Savaşamıyorum artık içimdeki melekle,oda yakında kanatlanıp uçacak mutlu olduğu yere.
İçim ölü dışım diri ah bu ruhum nasılda severmiş bedenini,keşke erken keşfetseydim aralarındaki sevgiyi.
Şimdi her acı için bir yara taşıyorum.Kahretsin yorulmuyor omuzlarım.Yarın 21ime giriyorum yanılmayın bu 70 yılın hikayesi...
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
