Genç Türk'e Armağan Şiiri - Sercan Bayram

Bak mazine şimdiden, kaçan vakit durmadan.
Sarsın seni gök bayrak, öz yurdun gibi sarsın.
Kalkıp da mezarından, Ata’n yüze vurmadan,

Yansın tümü ruhunun, volkanlar gibi yansın,
Sen ki Türklük aşkını, her yanında duyansın.

Bil eri kağan yapan, göklerden gelen Kut’u,
Gör Oğuz’u anlatan, Ulu Dedem Korkut’u,
Sev Özbek’i, Kırgız’ı, Türkmen ile Yakut’u,

Dalsın deli gözlerin, Türk ellerine dalsın,
Sen bozkurt gibi saldır, ödlekler cephe alsın.

Yol mu kaldı önünde Kutlu Yurd'a gitmeyen?
Hayat mı var dününde, tam olunca bitmeyen?
Yanında yiğit olsun, uçurumdan itmeyen,

Aksın yüce nehirler, çağlayan olup aksın,
Yurdun azad değilse, bil ki sen de tutsaksın.

Dikilse pusatıyla düşmanlar ne fark eder?
Okun düştüğü yeri, Ata’n yine bark eder?
Sen Türk gibi durdukça, düşman elbet çark eder,

Yatsın yüce kurganda, kağanlar rahat yatsın,
Unutma sen Bayındır, Çepni, Afşar, Bayat’sın.

Şimdi çelik pusatın, çıksın çelik kınından,
Korkma sen çaşıtların, soysuzca akınından,
Yeri göğü titreten, Türklerin çakınından,

Kaçsın töre bilmeyen, Türk’ü bilmeyen kaçsın,
Gök kılıcın çeliği, yurduna ışık saçsın.