Genç Ölüm / Şiir Şiiri - Ümit Özkan

GENÇ ÖLÜM

Kızıl gazeller düşmüş bahçesine bağına
Ak kefenler bürümüş mor sümbüllü dağına
Al kanlı hançer vurmuş serde gençlik çağına
Gayrı ko-gidem bizim eller bana yabancı

Bülbül figan etse de kızıl gülün dalında
Gördüm gül açılmıyor; tadı yok goncanın da
Kerem yaralı yatar Aslı’nın kucağında
Kader böyle; kanlısı zalim, şahit yalancı

İki kumru sevgili, yumuk elli çocuklar
Cennetten bir köşede yuva mı kuracaklar
Ecel girmiş araya sönmüş bütün ocaklar
Damda baykuşlar öter, evde fare talancı

Ne hayaller kurardı, ne çok umudu vardı
Yola çıkmadan ecel sarmaşık gibi sardı
Hesabına düşen kam demek ki bu kadardı
Bize teselli kalan sade cennet inancı

Çok bağlanma dünyaya hemen gelip geçiyor
Zannetme ki Azrail ihtiyar genç seçiyor
Vade yetince herkes o diyara göçüyor
Genç ölüm çok zor imiş, böğrüme düştü sancı

İnebolu-2013