Genç Olmak Şiiri - Mehmet Akif Han

Kır artık
ölü kabuğunu yüreğinin
Hayat dediğin
Dolu dizgin yaşanmalı
Ölülere yakışır
dingin sessizlik
İhtiyarların özlemidir
göl kenarlarında
herşeyden uzak
uyuklamak..

Yaşamak mı seninkisi
alevli rüzgarlar
yalayıp geçmemişse tenini
Tırmanmamışsan
kartal yuvalarına
Yelken açmamışsan
fırtınalı okyanuslara
Yaşamak mı...?

Şu dağın zirvesi
beklerken fethedilmeyi
tutkuyla yanıp kavrulmuyorsan
ve duruyorsan hala
Şu kitabın içindekiler
meraktan çıldırtmıyorsa seni
Kıyıp bilet parasına
sevindirmemişsen bir çocuğu
Sarhoş olmamışsan
yarin gözlerinde
Ve öfken
taşmıyorsa yüreğinden
şu yapılan haksızlık için.
Atılıp öne fütursuzca
başkaları adına
halk adına
itiraz etmemişsen,
Yaşamı güzelleştirmek için
bir parça katmamışsan kendinden
Yaşın kaç olursa olsun
yaşlı bir felçlisin sen

Unutma
danışmanı korku olanın
tek dostu yalnızlıktır
ve mahkumdur dizüstü yaşamaya

Söyle
Her gece
sarılıp yatmak bireyci endişelere
çok mu heyecan verici
Sıcak tutuyormu seni
yalnızlığın örtüsü

Söyle
yaşamda amacın ne
beş lira kazanmak mı
on lira olsa mesela
iki kat büyüyecek mi idealin
Yirmi odalı ev
yirmi kat fazla mı mutlu edecek seni

Söyle
kaç arkadaşın
kendini fedaya hazır senin için
Senin kendini feda edecek kadar sevdiğin
kaç kişi var
Sahi
şu ölesiye dediğin
ama iki ayda biten aşklar da neyin nesi

İnsan güzeli bir yoksula
tepeden bakıyorsun
patronun
bürokratın
şu ırkçı 'bilim adamı'nın
önlerinde neden eğiliyorsun
Para ve gücün dışında
saygı duyduğun neyin var senin

Olur a öldün bir trafik kazasında
ne bıraktın geride anlamlı olan
seni unutmamamız için
saygı duyacağımız
ne bıraktın
bizlere
halka