Genç Öğretmen Şiiri - Yavuz Değirmenci

Bir sevdanın peşinden geldim uzak yerlere
Memleket yollarına köprü oldum, bel oldum
Genç öğretmen olarak koyuldum seferlere
İlim-irfan yolunda coşkun akan sel oldum

Hedefimdi her daim cahillik ile savaş
Büyük,küçük farketmez,altıya inse de yaş
Yabancı bir lisanı öğrettim yavaş-yavaş
Körpecik yüreklerle konuşan bir dil oldum

Dediğimi anlayan ne yazık ki çok azdı
Birleşti gözlerimiz Tanrı’m ne güzel hazdı
Ömer gözyaşı ile feleğe mektup yazdı
Kolu kırık Şengül’e kalem oldum, el oldum

Okula geç kalırdı öğrenci boran-kışta
Meşakkatliydi yollar,yorulurdu yokuşta
Perişan hallerini anlardım ilk bakışta
Üşüyen bedenlere ceket oldum, şal oldum...

Daha çocuk yaşlarda bir şefkat görememiş
Mutluluk bahçesini bulup da girememiş
İçindeki cevherin farkına varamamış
Umutsuz yüreklere tutunacak dal oldum…

Ayşe devamsızlıktan sınıfında kalmıştı
Çalışsın diye baba, çaylıklara salmıştı
Üç-beş kuruş harçlıkla defter-kalem almıştı
Aileyle konuşup, onlarla hem hal oldum…

DEĞİRMENCİ sonunda birçok engeli aştım
Rize de laz uşağı Resul’le pek uğraştım
Malatya-Yeşilyurt’ta samimi arkadaştım
Yönünü arayana, aydınlık bir yol oldum