ERDEK-TERAPİ CAFE önündeki kanepelerde
gerçek bir muhabbet,hasbıhaldir,şiirleş-
tirilmeğe çalışıldı..————————————–
x
Kıyıda,bir kanepede denizi seyrediyordum,
Günün mutluluğu için,ALLAH’a şükrediyordum..
Güneş,bütün haşmetiyle tam karşıda parlıyordu,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta