Genç Lağım Farelerinin Kısa Söyleşisi

İnsanı kollarından çalan hayat,
Pak bir at kuyruğunu bizden umduran da bizdik.
Bahadırları, gürbüzleri boyunduruk illetlerle gezdiren de. Sormadık mı, yoksa korktuk mu sormaktan,
Havayı teneffüs edip yoğunlaşan kartalı?
Ad çektirdim batak köylerin kölelerine,
Bu hummalı pusula, bu arabi zilleti azl ettim.
İnsanın kollarından memur hayat!
Kollarımın yanıkları çatal dünya kumullarında
Parçalı ve tütünsüz beklemekte.
İşte duvarsız olmakla çağlayan eyvallah.
O eyvallah ki
Çomaklarımı savt eden humma,
Suya baş kaldıran katran.
Katran, su ve baş.
Günahsız olanın bıçağı ve onun günahı.
Asla yaşamaması gerek bir bebek peyda kara otağda.
Kodespa,
Hayat sivilceli bir yüz
Kılsız bir kelledir onların nezlinde.

Kodespa,
Bu cümlelerle hiç doğmadı irinli yüzün.
İrinli olan gözleriydi.
Suya baş kaldıran, gözlerindi oğlum.
Çirkinliğinin payesi, Öngörüsüz kanamak, gözlerine çekilmiş bucaksız miller,
Akropollerin beşiklerine baş kesilenlerin kesik başları,
Ve çeşmeleri mübarek kılan aşk, Ve dağ oyması yalnızlığın çekilmiş nefesidir. Gör, Ben eksiktim!
Talih, efsunlarını gösterdi,
Alelade alevlerin, alacaklarının. Doğmaması gerek bir bebek peyda kara kubbede!
Kodespa,
Hayat o kutlu otlaklar gibi bahş etti seni.
De ki “yutkunmamdaki cevapsızlık halini meşru hale sokacak hiçbir sebep kalmamıştır”.
Saldır, hırpalan, aksın ciğerlerin
Seni sözüme iliştiren,
Seni şarkıma telif kılan,
Ve beni çarmıha rabt eyleyen,
Şarkı şark eyleyen aşk aşkına