Her ana kız gibi gelinlik giyemedim
Anama, babama, kardeşime doyamadım
Bu dünyada bak bende yalnız kaldım
Uçup gittin kayan yıldızlar gibi anne
Hayata veda edip beni yalnız bıraktın
Bayramda yalnız bırakma dedim az kaldın
Her şeye dayandım sensizliğe dayanamadım
Artık yalnızım sadece benim rüyalarımdasın
Derdimi anlatamam ki göz yaşlarım döndü sele
Açtım ellerimi gökyüzüne al beni de yanına
Her kes gibi ben yalnız gezmesini bilemem
Fermanımı yazsınlar bende öleyim anne
Her zamankinden farklı bir gün daha bu gün
Önce babam sonra kardeşim şimdide sen anne
Dışarıda güneş içeride yorgunluk ve yalnızlık
Uçurumun kenarında düşünen bir genç kızım anne
Özlüyorum seni ama gücüm yetmiyor anne
Senin ellerinden ben neden tutamıyorum
Boynuna sarılıp omzunda ağlamak istiyorum
Daha şimdiden ben seni çok özlüyorum anne
Yakup BAŞAR
22.11.2010
Kayıt Tarihi : 22.11.2010 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir özürlü kızın önce babasını sonra erkek kardeşini daha sonra kurban bayramının 4. gününde annesini kaybeden bir genç kızın yaşam öyküsü üzerine kaleme alınmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!