Genç Hüzün Şiiri - Hüseyin Evcil

kemirgenler ülkesinde
sabah olmuş, akşam olmuş
kimim, neredeyim ?
öylesi bir sarhoşluk var ki üzerimde
kalakalmışım kırık dökük ...
biliyordum
günün birinde
gözlerinde yürürken bağlanıp yakılacağımı
son noktasının ölüm olacağını bu yolculuğun
koştum, coştum, seni ezberleyip seni okudum
seni konuştum sıcak mekanlarda
gövdem nedir ki
çürütmeye değerdi yüreğinin kapısında
bambaşka bir varlıktın sen
müziğinde gecelerimi boyadığım
ateş miydin, su muydun, kör edici silah mıydın ?
anlayamadım hiç
anlatamadım
çalkantı mevsiminde fırtına kuyuda ağladı
keskin kılıç kemiği kesti
taban yumuşak
tavan lekeli
güneş fırtınası yollarımda

yediğim içtiğim
elimde kalan düşlerim
kulaklarıma dolanlarsa
renksiz duvar talaşları
kolay mı bunların omuzlarda taşınması ?
kolay mı gün batımında göğü tırmalamak ?
kitabını yazmak bölünmez ve dinamik bütünlüğümüzün
gerçekten
sen olmuşum ben
tarih öncesinden
bugün elimi tutsan ne olur, tutmasan ne olur .