Vechine hasret kalan âşıklara pest edersin
Yufka rakik kalpleri mecliste şikest edersin
Kahrını kimler çeker en neş’eli günde dahi
Sermest olan dostları bir kez daha mest edersin.
Bir kere bahtın sana tâlih ney’i çalmamış ki
Sen gibi genç kızları eğlenmeğe salmamış ki
Falsolu kalbinde de vicdan yeli kalmamış ki
Sermest olan dostları bir kez daha mest edersin.
Böylece gelmiş senevât, böyle kalır bu eyyâm
Fâni hayat son bulur ammâ buna yoktur encâm
Derd ile kasvet dolu meyhânede sen her akşam
Sermest olan dostları bir kez daha mest edersin.
Vech = yüz
Pest etmek = aşağı bakmak
Rakik = ince
Şikest = kırmak
Senevât = seneler
Eyyâm = günler
Encâm = son, âkibet
Müfteilün müfteilün müfteilün feûlün
/ . . / / . . / / . . / . / /
Kayıt Tarihi : 5.8.2004 05:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Fatin Baki](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/05/genc-dostuma.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)