Genc Devrimci Şiirleri - Şair Genc Devrimci

Merhaba Sevgili;

Her zaman beni seveceğini söylerdin,başkasıyla olamam derdin.
Ayrılırken bile seni unutmayacağım demiştin.
Oysaki ne çabuk unutupta başkasına gitmişsin.
Bende gidiyorum artık

Hırçın bir deniz gibiydin sen,
Öfkesiyle ürküten,derinliğiyle büyüleyen...

Aynı hırçın bir deniz gibiydin sen,
Bir okadar korkulan ve bir okadar vazgeçilmeyen...

Acılarımın en güzeli en tatlısıydın..Kalsaydım kendimi yakacaktım gitseydim seni...Ne vazgeçecek kadar korkaktım,ne kalacak kadar cesur...
'Korkma' dedim kendime..''Elbet geçecek ölünce''
Ama ölmedim,içimdeki tarifsiz bu duyguyla yaşamayı öğrendim.
Senden daha erken öğrendim ben hayatı.Hayatı öğrendiğimde aşkın,yaşamı en uzun,en sessiz üç harfi olduğunu biliyordum.
Aşk bir kelime,bir kelimesizlikti çünkü...
O kadar sustumki ben sana,kendi sesimi unuttum adeta...

Merhaba sevdiğim; ben hiç acımadan terk edip gittiğin...
Sensiz yaşayamayacağımı bile bile neden gittin?

Ne yaptım ben sana neden gülüşlerimi çaldında gittin..Ben senin uğruna ölürken sen neden beni görmezden geldin...
Sevmiştim ben seni.hemde çok sevmiştim...
Mutlu musun şimdi? unuttun mu beni?

Senden ayrı geçirdiğim ilk günüm bu Anne...
Şimdiden yüreğimde hissediyorum yokluğunu..
Gökyüzü bile birbaşka bugün..'Karanlık'...
Hüzün çökmüş sokaklara..

Deniz bile ağlıyor sanki..Dalga sesleri bile yakıyor içimi..

İnsan en büyük kötülüğü hep kendine yapar,geçmişini silmeye kalkarak...
Benim geçmişim hep bugünüm sevgilim...
Hatıralar bir gün bile bırakmadı peşimi...
Seninle yaşadığım herşey hala bugünümde benim...
Hiç ihanet etmedim ben bendeki ''bize''
Gidişini hiç unutmadım bir saniye bile...

Kömür gözlü kara çocuk;
Doğunun sınır kentinde dünyaya geldi,kara çocuk...
Doğumu güç,çocukluğu güç,hayatı güç....
Zar zor dünyaya açtı kara gözlerini,yaşaması mucizeydi...Ümitlerin kesildiği bir anda şaşırttı herkesi..
Yaşadığı kömür gözlü çocuk...Hayata inat!

Gülümse Ey Çocuk!
Kimseye aldırmadan,inadına Gülümse...
Nedensizce....

Gülümse Ey Çocuk!
Gülümse...

Gecenin sessizliği çöktü yine,
Karanlığı beni içine çekmekte..

Başımı yastığa koydum işte..
Haydi durma uzattım elimi gelsene
Gidelim sonsuzluklar diyarı Çocuk Bahçesine...