Kaybettiğim o kadar kan var ki damlalarımı sayamıyor, oluk oluk toprağa bakıyorum. Öyle bir gözden düştüm ki tövbem bu yüzdendir aşka.
Şimdi bir tık yükselttim sesimi hayata karşı. İçimi parçalayan isminin telaffuzunda zorlanmıyor değilim. Seni düşünürken çekilen kanım ve geçmişin acısı var cismim de kaybolan.
Başka kim kaldı?
Kimin selamını aldım da, bu kadar mayhoş bakıyorum hayata? Her şeyin bir sebebi olur derken yazmanın bahşettiği güzelliği görmeyecek kadar fakirdim eskiden. Eskiden her şey yeniydi. En güzel geleceğimin en eski şiiri selam olsun sana.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta