Genç Arkadaş Şiiri - Nurettin Eyibil

Genç arkadaş; bu yurdu yerinden kaldırmalı,
En yüce zirvelere çıkarmalısın bizi.
Senin azmin, gayretin zincirleri kırmalı;
Sen değiştirmelisin makûs talihimizi.

Zamanı değerlendir, tembel olma, boş durma,
Hapsolma bir vadide demir dağları erit.
Sen de yapabilirsin kendini küçük görme,
Gerekse gemileri sen de karadan yürüt.

Geleceği görmeli, tarihi bilmelisin;
Bilime katkın olsun oku, araştır, keşfet.
İlim Çin’de de olsa gitmeli almalısın,
Geri kalma dünyadan sen de uzayı fethet.

İbn-i Sina, Biruni, Hezarfen ve Lagari…
Nice büyük bilginler yol göstersin her zaman.
Uluğ Bey, Ali Kuşçu, Taküyiddin, Cezeri…
Bu listeye dâhil ol sen isimsiz kahraman.

Mesleğinde ilerle, açık ol yeniliğe,
Kol gücünün yanında işlesin beyin gücün.
Aşk ile çalışanlar sığar mı yere göğe,
Ferhat ol dağları del bu şirin vatan için.

Sıkıştırmasın bizi dünyada hiçbir ülke;
Azimli, kararlı ol, zafer ardından gelir.
Çalışır üretirsen genç arkadaşım bil ki,
Yirmi birinci yüzyıl Türk asrı olabilir.