Genç Adamım Şiiri - İsmet Zeren

Sen kendine sordun mu hiç genç adamım
Ne yaptın,neler yaptın doğoduğundan bu yana
Hep yarını düşünmekten
Hep hayal kurmaktan başka
Sen genç adamım
Acıyı çektin mi derin derin
Sevgiyi yaşadın mı doyum doyum
Hiç küfrettin mi yaşanım çetrefilliğine
Elinde akademinin kitapları
Hiç seyrettin mi köprüden
İnsanların telaşesini

Söyle genç adamım
İki duble rakı içip yağmurlu bir günde
Boğazın bilmem hangi kır kahvesinde
Ne yapıyorsun
Nerdesin
Nereye gidiyorsun diye
Sordun mu hiç kendine

Hiç oğlun oldu mu genç adamım
Kara gözleri fıldır fıldır
Senin elinde yürüyen
Senin kollarında dillenen
Sen hiç kokladın mı genç adamım
Bir mahpus ayrılığında
Onu sıkı sıkıya sararken
Umutsuzluğu...

Sen hiç öptün mü genç adamım
Gözleri yaşlı bir kadını gözlerinden
O gözyaşlarının tuzunu hissettin mi
Genç adamım dudaklarında

Sen hiç İstanbul'dan ayrıldın mı genç adamım
İstanbul'a delice aşıkken
Sen hiç memur oldun mu genç adamım
Altı ayda bir artışları bekledin mi sabırla
Sen hiç sevdin mi
Sevildin mi
Sevdiğinle evlendin mi

Genç adamım
Sen bu şiiriş okuyupta
Kendinden bir şeyler buldun mu
Ama şu satırlarda kavuştuk ya genç adamım
Bana yeter artar bile
San yeter mi ya genç adamım