Ölüler ülkesinde doğmuşum ben
Bırakın şehrin insanı
Ağıt yakadursun heybetli kulelere
Karlı bir sabah, kanlı bir mektupla geldi ölüm
İşte o gündü yağmurda şemsiyesiz kaldığım gün
O gündü gelen, elma kokusuna sinmiş ölüm.
İlk meyvesi onun;acı ile pişmiş ekmek
Yağmur sustu birden
Ve herkeste bir çelenk.
Rahmindeki lokmayı ben yutmuşum meğer
Kara lekeli tabutlara koymazlarsa eğer
yitik cehennemin olacak o canavar.
Ve sonra öldün avucumun içinde
Dişlerimin arasında çürüdü cesedin.
Yaprakla sarılmış bezlerle gömdüler seni
Ölümle alay olmaz diyenler
kıyasıya yarıştılar
yıkmak için sana ait olan ne varsa.
Kalmadı senden ne bir gül ne bir hatıra
Belli ki sapasağlam gittiğin sarp bayırdan
Bir tek cesedin çıkacak.
Harun Ömer
Kayıt Tarihi : 27.6.2020 15:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!