Gemsiz Düşünce Şiiri - Zülfikar Yapar Ka ...

Düşünceme gem vuramam, imkansız,
Düşünür, düşünür, kendimi yerim.
Bu fani dünyada oldum mekansız,
Mazlumlar adına bayrak dikerim.

Bu yurt ki köşeyi dönenler yurdu,
Makama tepeden inenler yurdu,
Her pisliği görüp, sinenler yurdu,
İşte, ben bu yüzden, elem çekerim.

Kendi bir kuruşluk menfaatine,
Senin beş binini atar itine,
Ne biçim insanlık, bak tıynetine,
İnsanlığa ağlar, kan yaş dökerim.

Bu düşünce iflah etmez, yetirmez,
Derde salar, menzil başa götürmez,
Bizi sürgün, bizi zindan bitirmez,
Ben ki! Yaradan'a boyun bükerim.

Dünlerim bir yana, hele bugünkü,
Kaleli düşüncem sırtımın yükü,
Dağ gibi sineme salmıştır kökü,
Kendim kendi ciğerimi sökerim.