Bana, gemilerine bin de git diyorsun
Ya da istersen yak.
Ben gemilerimi hiç getirmedim ki.
Beni rüzgârlar getirdi
Senin kapına;
Yazgım düşürdü, ayaklarına…
Bir gülümseyişi çok görme n’olur.
Ben, gün aşımı korkularını çok yaşadım
Yasaklı yıllarında, çocukluğumun.
İşte bu yüzden
Sensizlik, ıssızlıktır bana.
Issızlık, karanlık…
Beni karanlığa mahkûm etme n’olur.
Güneş olmazsan, ay ol.
Gel, ruhumu aydınlat.
Aziz Dolu Atabey
Kayıt Tarihi : 31.7.2019 08:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Serik-1999
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!