Gemileri Yakmak Şiiri - Mustafa Kuz

bu kaçıncı affedilişin,
kaçıncı hoşgörü,
sevda adına,
Tanrı aşkına...
söyle!
biliyor musun?
hep kırıp dağıttın,
yıktın,
tırnaklarımla yarattığım kaleleri...
yine affedildin,yine sevildin
sanki ezberim sadece sevmek üstüne! ..
zehir zemberek hayat,
hep diken üstünde...
artık başka kitaplar okuyorum,
hayat kumaşımı yeniden dokuyorum.
bensiz hayat sence yeğse
ve hayalindeki bari buna değse,
gam yemezdim hiç...
gittin de hayatı aramaya,
ayrılıp benden,
dönme derim artık istemem!
kendini ateşe attın,
zira,
döneceğin gemileri
ellerinle yaktın! ...