Gemiler ve Çocukluğum Şiiri - Tuğrul Pekel

Gemiler ve Çocukluğum

Atılır halatlar, çekilir merdivenler.
Ayrılır rıhtımdan sallanırken
Hasret kokan beyaz mendiller.
Yola koyulur gece yarısı,
Kadeşler, Bandırmalar, Gemlikler.
Ben yolcusuyum her gece.

Yük ambarında geçerde hayatının,
Unutulmaz en güzel anları.
Vakti geldiğinde o an bir sihirbaz edasıyla,
Kurulurdu, en alasından sofralar.
Başlardı, tanı tanıma karşılıklı ikramlar.

Sırt sırta, omuz omuza imişsin,
Ne önemi var Kadeş’in yük ambarında.
Sabaha kadar sürecek
Kurulan dostluklar.

Çocukluğumun yolcu gemileriydi.
Kadeş, Bandırma, Gemlik, Ayvalık

21/02/2010/Pazar
Tuğrul Ahmet Pekel