Gemiler geçiyor. Şiiri - İnayet Koçak

GEMİLER GEÇİYOR
sen uyurken o uyumuyor
sen sustukça o konuşuyor
sen geçim derdine düşmüşsün
sen olduğun yerde oturup kalmışsın
o senin bu güzelliğini sevdi
o senin bu sessizliğini alkışladı
o senin gülüşlerine güldü
o senin geleceğini belirledi
sen kaç yaşında olursan ol
sen ister aç ister susuz kal
sen karınla kızınla kavga et
sen krediyle sürdür yaşamını
o mal dediklerinize bakın
o yobaz kaz dediklerinize bakın
o dalga geçtiklerinize bakın
bir de aynada kendinize
şimdi hiçe saydıklarınıza bakın
ele alın tosuncukları bir bir
bu malların edindiği mallara bakın
her biri on beş - otuz gemi sahibi
senin baban da maaşlı
onların baba'larıda maaşlı
senin ananın gözleri yaşlı
sınırda ölmüş çocukları
senin anan yas içinde
geçim derdi sarmış başını
onların anaları türbanla sarmış
başını
ama çocukları yelken gemili
bilmem ki dostlar size ne demeli
bu sizin suskunluğunuza karşın
benim gönlüm kırık içimde ateş
her saniye parçalıyor beynimi
bu coğrafyanın her karış toprağı
kan içinde
analar ağlıyor çocukları ölüyor
öldürülüyor
bu gidişe seyircimi kalacaksın
yazgımı diyeceksin yoksa
her şey tanrıdanmı diyeceksin
ne zaman uyanıp dur diyeceksin
denizde yüzdürülen gemilere
bakıp
onların gemi limanlarındamı
oturup dinleneceksin
güldürme beni hadi git işine...i/k