Gemiler Şiiri - Muharrem Koray

gemiler
soğuk kış günlerinde
midye ve buhar sesi
motorun üzerinde
kuytuda limanda değil
dalgada denizde

demir atmasını bilmez
yolcu seçmekten anlamaz
martılar
konsa da durmaz
pusula sabit yerinde
gemiler
ne sancak ne iskele

dökülür gibi artık
eski ama beyaz boyası
rüzgara direnen
o yaşlı bayrağı
karinası aşık denize
gemiler
uzaktan el salla görünce

ışık diye yakamoza inanır
iskandilsiz karaya yanaşır
ardında
sessiz bir köpük bırakır
rotası falda kahvede
gemiler
yalnızlık dümende

gemiler
kıyıya küskün
okyanusa hasret
derine kayıtsız
suyun içinde
tek başına bir deli
bir de
herkesten sakladığı
kazan dairesi
küpeşteye dayanıp da dinlediğin
yangın yeri