Gemiler Şiiri - Güler Talay

gemilere benzemeli insan üzerinde onca ağırlığa rağmen yinede yolunda ilerlemeli..
limanlarda dinlenmeli rotasına devam etmeli..
üzerinde durduğu denizin derinliğini bilsede dibe vurmamak için yolundan sapmamalı..
aydınlatıyor gündüz mavi gece karanlık sularını gemilerin parlak ışıkları..
gemilere benzemeli insan tek başına ışığını söndürmeden karanlıklardan geçmeli...
üzerinde onca sorumluluk, onca hayat taşıyor karşımda azametiyle giden yavaş yavaş uzaklaşan bu parlak ışıklı gemi.
biz insanlarda öyleyiz..ne kadar çok can için atıyor yüreğimiz en kötüsüde kendi canımızdan çok canlara çarpıyor yüreğimiz, yoruluyor yılıyor ve soğuyor.
donuklaşıyoruz canlar için can vermeler ne cansız bırakıyor...
gemilere benzemeli insan,fırtınalardan alaboralardan kurtulup ışığa yönelen deniz fenerine yönelen gemilere..
ya biz insanlar kaçımız arıza olduğumuzda ışık görür ki? ..kaçımız canından can gidecekken canına tutunur? ..
gemilere benzemeli insan ağırda olsa yola devam etmeli...
fırtınalar yaşayım burhanlarımız,yağmurlar gözyaşlarımız,alaboralar gitme arzularımız,gemiler için ya limana gelir ya da gelmez denizde yaşadıklarıyla kalır hesabı..
bizlerde öyle burhanlarımızla fırtınalarımızla,yağmurlarımızla,alaboralarımızla biliriz.
ya yiteriz ya limana yanaşırız eğer huzurluysak gemilerden farkımız eskimeden demirlememizdir..
yaşayımlarımızdan ne kadar yorgun olsakta, yılsakta gemilere benzemeli insan..
eski olmadan demirleyen eski yeniler gibi...
gemiler gibi olmalı insan ağırda olsa yoluna devam etmeli....
hivda

not:bu sadece düz yazı olarak yazılmıştır.şiir olarak yayınlanmış olsa bile...