Gemideki Hüzün Şiiri - Nevzat Kökçak

Dalgalanıyor hırçın deniz,
Hüzünler sarmış yine güverteyi.
Çay satan gemi görevlisi,
Martılar çığlık çığlığa.

Ağlamıyorum;
Kurumuş göz pınarlarım.
Seyyar satıcı dolanıyor gemide,
Kaptan düdüğü bağırtıyor
Anlaşılan hareket yakın.

Hüzünlenirken, gülenlerdenim.
Göz yaşını hep yüreğine akıtan.
Bu yürek ne hıçkırıklar gördü,
Bir şarkımız vardı hatırlarmısın,
Daracık sokakları duman bürüdü.

Gündüzler işkenceye benzer,
Geçmek bilmez sensiz saatler.
Geceleriyse kördür gurbette hüzün,
Matemi koynunda besler.

Masum bir çocuk gibiydin,
Utanırcasına bakarken güverteye,
Dudağından dökülemeyen kelimeler,
Gelecek güzel günlerimizi,
İletirdi bana martılar.

Dökülen başaklar fışkıracak artık,
Aydınlık günler geliyor.
Kanatlı bir tayf misali,
Yakın artık şafaklar...