Gemide Ölüm Şiiri - Gökhan Salter

Büyük bir dalga geldi en önce
Zifiri karanlıkta derinden bir ses
Uğultu olarak gemiye geri döndü
Gemide bir sessizlik
Geminin dümeni dönmemekte ısrar ediyor...
Bir garip bakışlı genç
Ve bir de o gencin buruk kalbi
Sanki birileri ile daha
Hayatta yaşamak istiyordu sanki
Donmuş kalmış sanki beni
Kurtarın diyen bakışları vardı...
Bir süre sonra gemi de o gençten
Başka kimse kalmamıştı
Herkes kendini denizin dalgalarındaki
Derinliklere bırakıyor
Hayatla mücadele etmekten yılıyorlardı...
Ama bir kişi vardı
İşte o genç kendinden emin
Arkadaşlarını,ailesini ve sevdiklerini
Bir kez dahi olsun görmek
Onlarla hasret gidermek için çırpınıyor
Elinden geleni yapıyordu...
Ama fayda etmiyordu
Koskoca denizin ortasında
Bir gemi ile tek başına
Kalmış ille de kurtulmak istiyordu...
Artık hiçbir şey onu kurtaramazdı
Onun için her şey boştu
Çünkü o genç hayatını kaybetmiş
Hiç kimsenin umurunda olmadan
Unutulup gitmişti...
Ama o bunu istemiyordu hayattayken
Herkesi seviyor onlarla bir kez
Daha buluşmak onun için
Bir hayat öpücüğü olacaktı...
Olmadı işte
Hayatta hiçbir şeyi kalmadı
Hatta onu hatırlayabilecekleri
Bir mezarı bile yoktu...