Hazan ya da
bahar aylarındaysan
ve Gemici Cennet Parkı’ndaysan
Serçeler görürsün çam ağaçlarında,
..........……..........cilveleşmekten perişan
Yaşamın dinginliği sinmiş gibi içine
huzur fışkırır havuzun sularından
Öyle mistik bir hava ki
ruhunu kuşatır dört bir yandan
Reçine kokuları
ve rengarenk çiçekler arasında
lale devrini yaşar insan
Bakarsın, bir anne
bebeğini gezdirir çiçekler arasında
Aileler
yemeklerini yerler tahta masalarda
Gugug’lar öter söğüt dallarında
Çocuklar,
toz pembe dünyalarını yaşar
………………...kuğu bakışlarında
Gençler gezinir çiçekli yollarda
Karagölet haykırır çamlar arasından
'Ben de buradayım, ben de burada! .. '
Hele festival zamanıysa,
ve aylardan ağustos'sa
En mutlu mekânındadır zaman!
Kısaca,
Gemici Cennet Parkı’ndaysan
hazan ya da bahar aylarındaysan
yâr’dan değil amma,
kendinden geçer insan!
..………*………..........2007.
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 00:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu, bir Keşan öyküsüdür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!