güneşin batışında bir akşam üstü,
gözlerim denizde,düşüncelerim seninle
sahili dövüyor dalgalar,hüzünle,
beyaz bir gemi gidiyor uzaklarda,
ben yokum mutluluk yolculuğunda,
kalbim paramparça,acılar içinde
isyan ediyorum gidemeyişime,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
