çocukluğumun geçilmezi
'gemi taşı'm yok artık
adını veren kimse
ne de güzel demiş
'gemi taşı'oldu
bir varmış bir yokmuş
önce denize uzanan burnunu kestiler
oluyor bir 40 yıl
içimiz burkulurdu her geçimizde
anımsadıkça
dalgalar ıslatsa da ayaklarımızı
kumsalından geçerken
sana kızmazdı kimse
yine bombalar patlamış
savurmuş seni dört bir yana
yoksun artık'gemi taşı'm
40 yıl önceden kalan yarın da
o hep yaşayacak anılarda
düşündükçe çocuk yüreğim sızlar
düşündükçe çocuk yüreğim ağlar
___kadıköy 7ara'04
(gemi taşı görele-çavuşlu arasında,denize dek uzanan gemiyi andıran,granit kayadan oluşan bir burun du.)
Kayıt Tarihi : 7.12.2004 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!