Gemi, Derin Sularda

Bir gemi konulsun derya üstüne;
Motoru olmazsa, yürüyemez ki!
Rüzgarı kesilse yelken yüzüne,
Kendini, yön bulup, sürüyemez ki!

Beklenilen rüzgar, değişik eser.
Bazen kuvvetlenir, ipleri keser.
Her yön yüz çevirir; şekline küser.
Kaptan çaresizse, yerilemez ki!

Ufka dikmiş iken, iki gözünü;
Kime duyuracak emir, sözünü?
Dalga, sardığında, derya yüzünü,
Gemi raksederse, gülünemez ki!

İçe doğru girse, denizin nemi.
Tayfaların, belki, çoğu acemi.
Bir sağa, bir sola, yatarken gemi;
Kıça darbe vurup, delinemez ki!

Bir kişi gözlenir, vakit çıtlatan.
Emirler verilir, tayfa toplatan.
Derin baskı gelse, yürek hoplatan;
Baskıyı yapanlar, görülemez ki!

Dipten su yüzüne, mesaj alınır;
Derin duygularla, şaşkın kalınır;
Deryanın içine, merak salınır;
Varlıklar ne tiptir, bilinemez ki!

Kimi bilmek için kendini sıkar.
Kimi keyfindedir, kulağı tıkar.
Derindir! Derindir! avazı çıkar;
Doğru bir cevabı, verilemez ki!

Derin yankılardan şaşkın olsan da;
Tepeden tırnağa hiddet dolsan da;
Gemiden derine yolu bulsan da,
Dalgıç olunmadan, girilemez ki!
Derinlik, tutulup, dürülemez ki!

(11 Şubat 2007)