Gemi Şiiri - İlyas Ayyıldız

GEMİ
Buz denizinin kıyısından, ılıman iklimlere;
Açıldı ki o gemi, dönmemek üzere!
Nihayet istiklalini kazanmıştı bir kere,
Dönermiydi esaretin başkenti o yere!

Gözünde, uzayan mesafeler artık yakındı,
'Ah keşke daha fazla gücüm olsa' diye yakındı!
İçinde bir şeyler tutuştu, yanardağlar yakıldı,
Ufukta gördüğü çizgi ya seraptı, ya kıldı!

O yaklaştıkça çizgiler ötelere kayıyordu,
Saatler çok uzundu, saniyeleri sayıyordu!
İşte korktuğu an,eyvah ufuk kayboluyordu,
Belkide gördüğü serabın sonu geliyordu!

Sordu kendi kendine; 'aşktan kaçılırmıymış? '
Kişi bilmediği deryalara, delilsiz açılırmıymış?
Pusulasız, rehbersiz, rotasız yol alınırmıymış? '
Ve son kez baktı kiiii....ufuk çook uzakalara kaymış! ! !

Durdu..Birden başını kaldırdı...Baktı,
Anlamıştı! Vuslat? .. demek çok uzaktı.
Sevdalı, tutkun bakışları ırayıp aktı,
Demekki doğruydu; gördüğü sadece seraptı!