Gemi Şiiri - Ebru Ünver

Gemim vardi bir zamanlar severdim o gemiyi
Bakardim gözüm gibi
Birgün acildi okyanusa ve bir daha dönmedi
Duydum ki o gemi baskalarininmis
Sadece beni aldatmis
Unutayim derken o gemiyi, bir de baktim ben batmisim.
Keske o gemi benim olsaydi sadece benim
Kollasaydi beni, sevseydi sevdigim gibi
Acmasaydi yelkenlerini uzaklara
Birakmasaydi beni gözümün yasiyla
Aglamazdim o zaman ve üzülmezdim;
beni ben gibi görebilseydi...
Tek yapabildigim sey simdi aglamak o geminin ardindan
O okyanuslarda firtinalar kopar simdi
Caresizce cikar dalgalar ve yutar beni
Dalgalarin icinde kayip olurum
Ne bir gemi vardir artik beni kurtaran nede bir kaptan
Heryer karanlik ve sessiz
Bu sessizlikte korkarim ben
Korkularim yikar beni
ÖLÜRÜM VE BIRDAHA ÖLÜRÜM!
AMA ÖLÜM BILE CARESIZLIGIMDIR SIMDI! ! !